NASZE WYPRAWY

piotr102

Dojechaliśmy. Pogoda marzenie. Idziemy sobie na kolejkę, Sławek pogonił na nogach do jeziora Schwarzsee - 2500m. Dojeżdzamy i śpimy w ogrzewanym kibelku. Mamy optymistyczne myśli. Czas pokaże.

piotr102

Sławek po 4 godz. dotarł. Spaliśmy w kotłowni, bo szwajcarzy zamkneli kibel. Wyszliśmy bardzo wcześnie do Hornli. Teraz sie opalamy idąc po grani.

piotr102

Doszliśmy do Hornli. Zjedliśmy i poszliśmy na grań. Jest bardzo mało śniegu. Spotkaliśmy też 3 osoby z KW Jastrzębie. Schodzą z Matta, ale są wykończeni i niewiadomo kiedy dojdą do schroniska. My już od 2 godz. jemy i pijemy. Niestety Szwajcarzy zlikwidowali kuchenkę gazową, a nie wiemy na ile wystarczy nam nasz gaz. Ciśnienie spada na zmianę pogody. Jutro siedzimy w schronisku i sprawdzamy pogodę.

piotr102

Chłpaki z Jastrzębia wrócili! Pomylili drogę. Wszyscy czujemy się dobrze. Niepokoi nas tylko pogoda - ciśnienie spada, a chmury się obniżają. Dziś jemy i śpimy. Jutro chcemy wyjśc. Wieczorem zobaczytmy ciśnienie i zdecydujemy. Dylematy na wagę życia.

piotr102

Zdobyliśmy gaz i kuchenkę. Mamy zapas jedzenia dzięki ruskim no i własnym na 2 tygodnie. Problem jest tylko w tym co jemy. Sypie śnieg nieprzerwanie. Jutrzejsze wyjście w górę - ???

piotr102

Wychodzimy.

piotr102

Zaczyna pruszyc. Jesteśmy na grani. Marcin zwichnął ręke. Zjeżdżam z nim do schroniska. Reszta idzie do góry.

piotr102

Chłopaki nie doszli wczoraj do Solvaya. Przez sztywną asekurację, wspinaczkę w rakach i trudności orientacyjne dotarli do 3700m. Nocowali na grani. Jak piszą mieli ciepłą noc. To prawdopodobnie efekt przychodzącego załamania pogody. Po zastanowieniu stwierdzili, że nie zdążą wejśc na szczyt i zejśc, a Solvay może stac się ich pułapką. Zjeżdżają na dół. To nas w schronisku uspokoiło. Jutro do samochodu.

piotr102

Czekaliśmy. O godz. 15 znów zaczelismy sie niepokoić o nich (jak dnia poprzedniego) , nie odpowiadali na smsy, nie odbierali tel. Powiadomiliśmy szwajcarskie słuzby ratunkowe ale twierdzili , że nic nie mogą zrobić w tą pogodę ( zbyt duży wiatr na śmigło). Wypatrywaliśmy światła na grani i czekaliśmy na uspokoienie wiatru. Dopiero nastepnego dnia ok. godz. 7 nadleciały dwa śmigłowce przeszukujące grań. Sprawdziły sie najgorsze przypuszczenia. Chłopaki spadli podczas powrotu do podstawy wsch. ściany ok 100 m ponizej schr. Z relaci ratowników: "zwiazani byli liną, na linie byla pętla z hakiem". To bylo dla mnie z Marcinem zbyt wiele. Smiglo zabralo nas na dół. Na dole, kontrola ubezpieczenia, przesłuchanie na polici i poinformowanie rodzin o wypadku.
Identyfikacja - to było ... ! Dzialaliśmy jak w amoku. Tylko dzieki polici i polskiej tłumaczce moglismy to wszystko przeisć. Wzbudzało i wzbudzać bedzie ten wypadek zbyt duzo emoci i zastanowienie nad tym czy warto rodziny narazać na takie cierpienie w imie własnych pragnień.

Zgineli najlepsi przyjaciele :
Sławek z Gdanska, Łukasz z Krakowa i Grzesiek z Lublina.
Co krok bliżej Boga...

piotr102

Matterhorn oczami Grześka:
[link widoczny dla zalogowanych]